Drieënhalf jaar geleden werd ik heel erg ziek. Een wake-up-call. Hét moment om te evalueren. Ben ik gelukkig? Doe ik qua werk wat ik leuk vind en waar ik blij van word? Of moeten er dingen veranderen?
Ik begon de opleiding als regressietherapeut. Nogal naïef (gelukkig) en kwam erachter dat ik nog een heleboel te verwerken had. EMDR (gehad tijdens mijn burn-out) zorgt ervoor dat je minder heftig reageert op trauma of problemen, maar het neemt het niet weg. Voor heel veel mensen is dat voldoende en kunnen daardoor het leven weer aan. Gelukkig. In mijn geval was het niet voldoende. Mijn patronen hielden me klein, bang en niet in staat om dingen aan te pakken of echt gelukkig te zijn. Door intensief deze zaken aan te pakken leerde ik gelukkiger leven, groter te mogen zijn en mijn plek in te nemen en door te pakken.
Waarom vertel ik dit? Ik ben ook gewoon een mens, dus ook ik heb mijn momenten dat het allemaal niet loopt. Dat ik overweldigd word door het leven. En dat ik niet verder kan. Bevroren in tijd. Niet in staat om te vluchten. Want dat doe ik. Ik bevries, zo ook laatst.
De laatste tijd ben ik druk met het opzetten van mijn praktijk. Dit na anderhalf jaar die op persoonlijk vlak extreem pittig was door het verliezen van dierbaren van héél dichtbij, ondertussen ‘gewoon’ twee keer afstuderen, een nieuw lief in mijn leven (na 14 jaar single) én ook nog even verhuizen van de ene uithoek van het land naar de andere. Maar ik ging gewoon door want het moest (vond ik) en van de praktijk word ik heel gelukkig. Maar het haalde me in. Ik was té moe, een huilbui als gevolg. Ik bevroor. Was niet in staat om van de bank te komen en mijn to-do-lijst aan te pakken.
Maar kom je weer in beweging?
Door regressietherapie kan je patronen aanpakken die je tegen houden. Ik heb mijn (nogal ruime deel) aan patronen ook aangepakt. En in verhouding kan ik veel meer aan dan voorheen. Ik bevries veel minder snel. Maar als dat tóch gebeurd is het belangrijk dat je het in de gaten hebt. Dat is stap 1. Er bewust voor kiezen om je daar niet door te laten beïnvloeden. En daarna bewust uit dat patroon stappen. Makkelijker gezegd dan gedaan, absoluut. Maar inzicht brengt je hierin heel ver.
Om een nieuw patroon aan te leren is er inzicht nodig in je huidige patroon. Dat patroon is niet slecht. Dat patroon is er met een reden. De kans is groot dat dit een beschermingsmechanisme is. Dat je tot nu toe nodig hebt gehad en geholpen heeft. Dus wees mild naar jezelf. Het is alleen nu zover dat datzelfde mechanisme je tegen gaat werken. Tijd voor verandering.
Nu je mild naar je patroon kijkt kan je bepalen wat je wilt veranderen. Door deze mildheid en inzicht in je patroon zal je sneller herkennen dat je dit patroon herhaalt. Op dat moment kan je bewust de keuze maken om dat anders aan te pakken. Op naar je nieuwe patroon. Bepaal kleine stappen hoe je de veranderingen teweeg gaat brengen en ga die dan inzetten.
Wees ook hier mild in. Je oude patroon zal tegenstribbelen. Je zal wel een tijdje heen en weer getrokken worden tussen je oude en nieuwe patroon. Dit is normaal. Maar je zal zien dat je steeds sneller je oude patroon herkent. Je steeds makkelijker kan schakelen naar je nieuwe patroon. Tot het moment dat je nieuwe patroon volledig is geïntegreerd.
En vind je het lastig? Zoek iemand die je daarmee kan helpen. Je hoeft het niet alleen te doen. En iedereen heeft patronen die niet meer goed werken.
Dus hoe kom je in beweging?
Door te herkennen dat je iets doet wat je niet meer wilt. Daar liefdevol naar te kijken en daarna je nieuwe patroon in te zetten. Oefening baart kunst!
Liefs,
Ritska
P.s. wat is jouw lastigste patroon?
